نشریه تخصصی صنعت قیر و عوامل وابسته

مجله WPB شماره ژانویه

شماره ژانویه مجله دنیای نفت و قیر

همکاران

مراکز داده شناور؛ موج جدیدی در توسعه زیرساخت هوش مصنوعی

به گزارش دنیای نفت و قیر، طرحی نوآورانه در حال شکل‌گیری است که می‌تواند آینده زیرساخت‌های دیجیتال را از خشکی به دریا منتقل کند. در همکاری مشترکی میان شرکت کشتیرانی میتسویی (MOL)، یکی از عوامل اصلی حمل‌ونقل دریایی، و شرکت کینتیکس، بازوی نوآوری انرژی گروه Karpowership، قرار است زیرساختی متحرک برای میزبانی از هوش مصنوعی در قالب یک مرکز داده شناور طراحی و اجرا شود.

این مرکز که با استفاده از هزاران واحد پردازنده گرافیکی (GPU) مخصوص هوش مصنوعی فعالیت خواهد کرد، از سیستم خنک‌سازی مستقیم با آب دریا بهره می‌برد و هدف آن پاسخ به کمبود ظرفیت مراکز داده زمینی از طریق راهکاری منعطف، سیار و سازگار با محیط زیست است.

طرفین این پروژه با امضای تفاهم‌نامه‌ای، برنامه‌ریزی برای ساخت نخستین پلتفرم یکپارچه مرکز داده شناور در جهان را آغاز کرده‌اند. این مرکز بر روی یک کشتی ۱۲۰ متری بازسازی‌شده قرار خواهد گرفت و از منابع مختلفی چون نیروگاه‌های شناور (پاورشیپ)، مزارع خورشیدی، توربین‌های بادی دریایی و شبکه‌های برق خشکی تغذیه خواهد شد تا نیاز انرژی آن به‌طور پیوسته و پایدار تأمین گردد.

به گفته محمد کاتمر، مدیرعامل شرکت کینتیکس، این پروژه تلفیقی از تولید سیار انرژی و زیرساخت دیجیتال است که می‌تواند به‌طور مؤثر به نیازهای روزافزون بازار برای ظرفیت پردازشی پاسخ دهد. ظرفیت این مرکز بین ۲۰ تا ۷۳ مگاوات تخمین زده شده و سامانه‌های خنک‌سازی آن با بهره‌گیری از آب دریا یا رودخانه طراحی می‌شوند.

برنامه‌های ارتباطی این پلتفرم نیز شامل اتصال به کابل‌های زیردریایی و ایستگاه‌های اینترنتی زمینی خواهد بود تا اتصال پایدار و پرسرعت تضمین شود. توموآکی ایچیدا، مدیر اجرایی MOL، نیز بر اهمیت این طرح در راستای توسعه زیرساخت‌های دیجیتال با حداقل آسیب زیست‌محیطی تأکید کرده و آن را در چارچوب استراتژی گسترده‌تر این گروه برای گسترش کسب‌وکارهای زیرساختی دریامحور دانسته است.

استفاده از کشتی‌های بازیافتی از جمله نقاط قوت زیست‌محیطی و اقتصادی پروژه محسوب می‌شود. با بهره‌گیری از سامانه‌های موجود روی کشتی‌ها، سرمایه‌گذاری اولیه کاهش یافته و هم‌زمان، از مصرف مواد اولیه جدید و تبعات زیست‌محیطی آن کاسته می‌شود.

مزایای عملی این مرکز شناور نیز قابل توجه است؛ از جمله استقرار سریع، تحرک بالا و عدم وابستگی به شبکه‌های برق زمینی که معمولاً تحت فشار هستند. از آنجایی که این پلتفرم به منابع برق مستقل دسترسی دارد، حتی در مناطق دچار کمبود انرژی نیز می‌تواند به‌سرعت عملیاتی شود.

با وجود تمامی وعده‌ها، پروژه در مرحله امکان‌سنجی قرار دارد و موفقیت نهایی آن به حل چالش‌هایی نظیر تأخیر در انتقال داده، ریسک‌های جابجایی فیزیکی، موانع قانونی و نیازهای نگهداری در بلندمدت وابسته است. در صورت مثبت بودن نتایج بررسی‌های فنی، بهره‌برداری از این مرکز در آینده نزدیک آغاز خواهد شد.

به‌طور کلی، این پروژه می‌تواند آغازگر عصری تازه در پردازش داده‌ها باشد؛ نقطه تلاقی مهندسی دریایی با فناوری پیشرفته دیجیتال برای پاسخ به نیازهای روزافزون جهانی. اما اینکه این راهکار در عمل چقدر قابل اتکا، مقیاس‌پذیر و از نظر اقتصادی به‌صرفه خواهد بود، نیازمند آزمون زمان است.