دنیای نفت و قیر: گروهی از دانشمندان چینی روش نوآورانه‌ای را برای استفاده مجدد از پره‌های قدیمی توربین‌های بادی معرفی کرده‌اند که می‌تواند نحوه مدیریت این سازه‌های بزرگ پس از پایان عمر عملیاتی‌شان را تغییر دهد.
پس از پنج سال پژوهش فشرده، گروهی به سرپرستی Tang Zhicheng از Lanzhou Institute of Chemical Physics، وابسته به Chinese Academy of Sciences، روشی را توسعه داده‌اند که نه‌تنها چالش دفع پره‌های مستعمل توربین‌های بادی را برطرف می‌کند، بلکه آن‌ها را به مواد مفید تبدیل کرده و پایداری در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر را تقویت می‌کند.
چالش بازیافت پره‌های توربین بادی
صنعت انرژی بادی چین در سال‌های اخیر رشد سریعی داشته و نقشی کلیدی در گذار جهانی به انرژی پاک‌تر و تلاش‌های مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا کرده است. اما از آنجا که عمر مفید توربین‌های بادی معمولاً بین ۲۰ تا ۲۵ سال است، بسیاری از آن‌ها اکنون به پایان عمر عملیاتی خود نزدیک شده‌اند.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۲۵، موج بزرگی از توربین‌های بادی در چین از رده خارج خواهند شد که نگرانی‌هایی درباره دفع آن‌ها ایجاد کرده است. برخی از قطعات مانند برج‌ها، هاب‌ها و جعبه‌دنده‌ها را می‌توان برای قراضه فلزی بازیافت کرد، اما پره‌های توربین چالشی منحصربه‌فرد محسوب می‌شوند. این پره‌ها از مواد کامپوزیتی مانند الیاف شیشه، الیاف کربن و رزین اپوکسی ساخته شده‌اند که آن‌ها را سبک، بادوام و مقاوم در برابر عوامل محیطی می‌کند. اما همین ویژگی‌ها، بازیافت آن‌ها را دشوار و پرهزینه کرده است و تاکنون راه‌حل مقیاس‌پذیر و پذیرفته‌شده‌ای در سطح جهانی برای این موضوع وجود نداشته است.
تبدیل پره‌های قدیمی به مصالح راه‌سازی
تیم تحقیقاتی با بهره‌گیری از ویژگی‌های مفید پره‌های مستعمل—مانند وزن سبک، دوام بالا و مقاومت در برابر خوردگی—موفق به توسعه روشی شده که شامل ترکیب آسیاب مکانیکی و اصلاح شیمیایی است. این فرآیند، مواد پره‌ها را برای استفاده در ترکیبات آسفالت و بتن آماده می‌کند.
در سپتامبر ۲۰۲۴، این تیم در همکاری با یک شرکت محلی راه‌سازی، از این روش نوین برای ساخت بخشی از بزرگراه Qingfu در لانژو، واقع در استان گانسو در شمال غرب چین، استفاده کردند.
Wang Zhaoli، معاون مدیرعامل شرکت راه‌سازی، اعلام کرد که پس از بیش از پنج ماه استفاده، روسازی آسفالت اصلاح‌شده دوام بسیار خوبی از خود نشان داده است و هیچ نشانه‌ای از ترک‌خوردگی، شیارشدگی یا جدا شدن مواد مشاهده نشده است. این نتایج امیدوارکننده نشان می‌دهد که این روش می‌تواند راهکاری کاربردی و مؤثر برای استفاده مجدد از پره‌های مستعمل توربین‌های بادی باشد.
گام‌های بعدی و تأثیرات زیست‌محیطی
تیم تحقیقاتی قصد دارد در سال ۲۰۲۵ پروژه‌های نمایشی بیشتری اجرا کند و با شرکای صنعتی همکاری کند تا این فناوری را بهبود داده و در مقیاس وسیع‌تری پیاده‌سازی کند. هدف آن‌ها توسعه یک راه‌حل پایدار و قابل‌اتکا برای بازیافت پره‌های توربین‌های بادی از رده خارج است.
Tang تأکید کرد که با پیشرفت‌های بیشتر در تکنیک‌های بازیافت، پره‌های مستعمل توربین‌های بادی می‌توانند به مواد خام ثانویه ارزشمند تبدیل شوند—که به آن‌ها اصطلاحاً “مواد معدنی شهری” گفته می‌شود.
او خاطرنشان کرد که این توسعه نه‌تنها به پایداری بلندمدت صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر کمک می‌کند، بلکه در راستای اهداف زیست‌محیطی گسترده‌تر چین نیز خواهد بود—از جمله رسیدن به اوج انتشار کربن تا سال ۲۰۳۰ و تحقق بی‌طرفی کربنی تا سال ۲۰۶۰.
