به گزارش دنیای نفت و قیر، روسیه برنامه صادرات نفت خام خود از بنادر غربی را در ماه اوت حدود ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده و از برآورد اولیه فراتر رفته است. این تغییر پس از حملات پهپادی اوکراین رخ داد که به‌شدت فعالیت پالایشگاه‌ها را مختل کرد و باعث شد حجم بیشتری از نفت خام فرآوری‌نشده برای صادرات در دسترس باشد.
با وجود این بازنگری، چشم‌انداز صادرات همچنان شکننده است. تداوم حملات و جابه‌جایی مداوم زمان‌بندی تعمیرات، ابهام زیادی درباره حجم واقعی محموله‌ها ایجاد کرده است. یکی از ناظران صنعت گفت که زمان‌بندی تعمیرات به‌طور مداوم تغییر می‌کند و دشوار است مشخص شود در آینده نزدیک چه مقدار نفت خام روسیه قابلیت صادرات دارد.
در شرایط عادی، تأمین‌کنندگان روسی باید مدت‌ها پیش برنامه‌های نهایی بارگیری برای سپتامبر را دریافت می‌کردند، اما در زمان انتشار گزارش هنوز چنین برنامه‌ای تأیید نشده بود. انحصار دولتی خطوط لوله، Transneft، و همچنین وزارت انرژی از اظهارنظر رسمی خودداری کرده‌اند.
این بی‌ثباتی در حالی رخ می‌دهد که مسکو تلاش‌های خود را برای افزایش درآمد دوچندان کرده است؛ حتی با وجود تحریم‌های مداوم غرب و فشارهای دیپلماتیک ایالات متحده که با هدف بازداشتن خریداران اصلی از حفظ سطح بالای خرید نفت روسیه اعمال می‌شود.
برآوردهای صنعتی نشان می‌دهد صادرات از بنادر Primorsk، Novorossiisk و Ust-Luga روزانه حدود دو میلیون بشکه خواهد بود، در حالی که در برنامه قبلی این رقم ۱.۸ میلیون بشکه پیش‌بینی شده بود. این افزایش پس از آن صورت می‌گیرد که ۱۰ پالایشگاه روسیه از مدار خارج شدند؛ پالایشگاه‌هایی که در مجموع نزدیک به ۱۷ درصد ظرفیت پالایشی داخلی ــ معادل حدود ۱.۱ میلیون بشکه در روز ــ را شامل می‌شدند.
علاوه بر حمله به پالایشگاه‌ها، اوکراین خط لوله Druzhba و ایستگاه پمپاژ Unecha در استان بریانسک را نیز هدف قرار داد؛ دو مسیر اصلی انتقال نفت خام به بندر Ust-Luga. برآوردها نشان می‌دهد که این حمله می‌تواند ظرفیت صادراتی روسیه را تا نیم میلیون بشکه در روز کاهش دهد. در همین حال، محدودیت در دسترس بودن نفتکش‌ها در روزهای پایانی اوت نیز به محدود شدن سطح محموله‌ها دامن زده است.
اکنون بندر Ust-Luga با نیمی از ظرفیت برنامه‌ریزی‌شده خود، یعنی حدود ۷۰۰ هزار بشکه در روز، فعالیت می‌کند و هنوز زمان مشخصی برای بازگشت به ظرفیت کامل تعیین نشده است. منابع صنعتی افزودند که حجم‌های جابه‌جا‌شده به سمت بنادر Novorossiisk و Primorsk منتقل می‌شود.
در مجموع، حجم صادرات از پایانه‌های غربی به‌شدت با سطح تولید پالایشگاه‌ها ارتباط دارد؛ زیرا بیشتر واحدهای فرآوری در مناطق مرکزی روسیه واقع شده‌اند. در مقابل، جریان‌های شرقی چندان تحت تأثیر این گلوگاه‌ها قرار نمی‌گیرند.
