دنیای نفت و قیر: در گامی مهم به سوی کاهش کربن در عملیات خود، شرکت Hapag-Lloyd AG موفق به تأمین مالی بلندمدت سبز برای خرید ۲۴ کشتی کانتینربر پیشرفته شد؛ کشتی‌هایی که در اکتبر ۲۰۲۴ سفارش داده شده بودند. این سرمایه‌گذاری که حدود ۴ میلیارد دلار آمریکا ارزش دارد، نقطه‌عطفی در مسیر گذار این شرکت به حمل‌ونقل دریایی پایدارتر محسوب می‌شود.
این بسته تأمین مالی شامل چهار بخش اصلی است. حدود ۹۰۰ میلیون دلار از منابع داخلی خود شرکت تأمین می‌شود. دو وام رهنی دوجانبه از مؤسسات بانکی نیز ۵۰۰ میلیون دلار دیگر فراهم می‌کنند. ۱.۸ میلیارد دلار دیگر از طریق سه قرارداد لیزینگ مختلف تأمین خواهد شد. مابقی، یعنی ۱.۱ میلیارد دلار، از طریق یک تسهیلات وام سندیکایی با حمایت شرکت بیمه صادرات و اعتبارات چین (Sinosure) تأمین می‌شود. در مجموع، حدود ۸۰٪ از کل سرمایه‌گذاری از طریق منابع مالی خارجی تأمین شده و مدت سررسید بدهی‌ها بین ۱۰ تا ۱۸ سال خواهد بود.
این تأمین مالی بر پایه نسخه بازنگری‌شده چارچوب تأمین مالی سبز Hapag-Lloyd انجام گرفته که به‌صورت مستقل توسط شرکت DNV و مطابق با اصول وام سبزِ انجمن بازار وام (LMA) تأیید شده است. این گواهی همچنین عملکرد زیست‌محیطی بالای کشتی‌های جدید و تطابق آن‌ها با معیارهای طبقه‌بندی زیست‌محیطی اتحادیه اروپا (EU Taxonomy) را تأیید می‌کند.
به گفته مارک فِرِزه، مدیر ارشد مالی و تدارکات شرکت Hapag-Lloyd: «این تأمین مالی نشان‌دهنده اهمیت روزافزون سازوکارهای تأمین مالی پایدار در حمل‌ونقل دریایی است. همچنین، این نخستین پروژه ساخت کشتی ما در چین است که با تأمین مالی سبز و تحت چارچوب Sinosure انجام می‌شود و نشانگر هم‌سویی راهبردی ما با شرکای بین‌المللی است.»
این کشتی‌ها که قرار است بین سال‌های ۲۰۲۷ تا ۲۰۲۹ تحویل داده شوند، در کشتی‌سازی‌های چینی ساخته خواهند شد و به موتورهای دوگانه‌سوز با فشار بالا مجهز می‌شوند که برای پیشرانه‌های گازی کم‌انتشار طراحی شده‌اند. این موتورها قابلیت استفاده از بیومتان را نیز دارند که می‌تواند تا ۹۵٪ از انتشار معادل CO₂ را نسبت به سوخت‌های معمولی کاهش دهد. افزون بر این، کشتی‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در آینده بتوانند از سوخت آمونیاک نیز استفاده کنند، تا با فناوری‌های نوین سوخت سازگار شوند.
این طرح بخشی از تعهدات زیست‌محیطی گسترده‌تر Hapag-Lloyd است که هدف آن کاهش ۳۰ تا ۳۵ درصدی در میزان کل انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ (نسبت به سطح سال ۲۰۲۲) و دستیابی به ناوگانی با انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۴۵ است. این برنامه نشان‌دهنده اهمیت فزاینده هم‌راستایی سرمایه‌گذاری‌ها با اهداف پایداری در صنعت جهانی کشتیرانی است.
