دنیای نفت و قیر: تصور نادیده گرفتن تماس تلفنی رئیسجمهور Trump توسط محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، یا محمد بن زاید، رهبر امارات متحده عربی، تقریباً غیرممکن است؛ موضوعی که در زمان رئیسجمهوری Biden و بحران انرژی پس از تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022 رخ داد.
با این حال، در نشست 5 دسامبر، اعضای OPEC، از جمله عربستان سعودی، امارات و روسیه، کاهش تولید 2.2 میلیون بشکه در روز (bpd) را که قرار بود از ژانویه کاهش یابد، به آوریل موکول کردند و یک کاهش دیگر به میزان 3.6 میلیون بشکه در روز را تا پایان سال 2026 تمدید کردند. این تصمیمات ممکن است در دوره دوم ریاستجمهوری احتمالی Trump مورد بررسی مجدد قرار گیرد.
Trump همواره بهطور علنی و خصوصی، از OPEC، سیاستهای عربستان و نفوذ فزاینده چین در منطقه انتقاد کرده است. این انتقادات به نقض توافق سال 1945 بین عربستان و آمریکا بازمیگردد؛ توافقی که در آن ایالات متحده تضمین امنیتی عربستان را در ازای عرضه نفت با قیمت معقول ارائه داده بود. عربستان بارها این توافق را نقض کرده است، از جمله در بحران نفتی سال 1974 و جنگ قیمت نفت 2014-2016 که هدف آن ضربه زدن به تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا بود.
در دوره اول ریاستجمهوری خود، Trump به دنبال حفظ قیمت نفت در محدودهای بود که آن را “Trump Oil Price Range” مینامید؛ یعنی بین 40-45 تا 75-80 دلار در هر بشکه. این محدوده هم سودآوری تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا را تضمین میکرد و هم به رشد اقتصادی کلی کمک میکرد. دولت او فشار زیادی بر عربستان وارد کرد تا قیمتها را از سقف 80 دلار کاهش دهد و این سیاست برای مدتی بازارها را تثبیت کرد.
در آینده، دولت جدید Trump احتمالاً بر بازپسگیری نفوذ آمریکا بر OPEC، بهویژه عربستان و امارات، تمرکز خواهد کرد. این رویکرد اهداف متعددی دارد: مقابله با نفوذ ایران در منطقه که با سیاستهای سنیمحور عربستان همسو است و همچنین کاهش تأثیر چین بر ژئوپلیتیک خاورمیانه.
از دوره اول Trump تاکنون، عربستان و امارات به چین نزدیکتر شدهاند؛ کشوری که قراردادهای نفتی مطلوبی با این کشورها منعقد کرده و روابط نظامی پنهانی را گسترش داده است، از جمله تأسیسات مخفی در امارات و کمک به تولید موشکهای بالستیک در عربستان.
غیرقابل پیشبینی بودن Trump، حمایت گسترده جمهوریخواهان و تضعیف جایگاه جهانی روسیه و چین، او را در موقعیتی قرار میدهد که بتواند با OPEC مقابله کند. او ممکن است از ترکیبی از تهدیدها، مانند تحریمها و کاهش حمایت نظامی، و مشوقهایی نظیر سرمایهگذاریهای جدید و توافقات امنیتی، استفاده کند تا کشورهای کلیدی OPEC را دوباره تحت نفوذ آمریکا درآورد. چنین اقداماتی میتواند پویایی بازار جهانی نفت و سیاست خاورمیانه را در سالهای آینده بازتعریف کند.