نشریه تخصصی صنعت قیر و عوامل وابسته

مجله WPB شماره ژانویه

شماره ژانویه مجله دنیای نفت و قیر

همکاران

تأثیر استراتژیک انتخاب نوع قیر بر هزینه‌های پروژه‌های زیرساختی و طول عمر روسازی

به گزارش  دنیای نفت و قیر، انتخاب نوع قیر به یکی از عوامل کلیدی نه تنها در تعیین هزینه اولیه ساخت، بلکه در شکل‌دهی به پایداری اقتصادی بلندمدت و کارایی عملیاتی پروژه‌های جاده‌ای و زیرساختی در سطح جهانی تبدیل شده است. در روزهای اخیر، چندین مطالعه و آزمایشگاه تحقیقاتی به بررسی تأثیر قیر اصلاح‌شده با پلیمر، قیر تقویت‌شده با لاستیک خردشده و ویژگی‌های متفاوت قیرهای سنگین و سبک بر عملکرد، نیازهای تعمیر و هزینه چرخه عمر کلی پروژه پرداخته‌اند.
یک مطالعه آزمایشگاهی مهم که در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، اثر جبران‌کننده قیر اصلاح‌شده با پلیمر بالا در مخلوط‌های حاوی پلیمرهای SBS تخریب‌شده را بررسی کرد. این تحقیق نشان داد که تنظیم دقیق محتوای پلیمر و نوع بایندر، مقاومت ساختاری آسفالت را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد، ترک‌خوردگی را کاهش می‌دهد و طول عمر سرویس آسفالت را طولانی‌تر می‌کند، که به نوبه خود دفعات تعمیر را کاهش داده و از هزینه‌های ناگهانی بودجه پروژه‌های بزرگ جلوگیری می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که بایندرهای اصلاح‌شده با پلیمر، تنها به عنوان مصالح ساختمانی عمل نمی‌کنند، بلکه اجزای استراتژیک در مدیریت هزینه پروژه‌ها هستند.

نوع قیرهزینه اولیه (دلار/تن)هزینه نگهداری (دلار/تن)طول عمر تخمینی (سال)
اصلاح شده با پلیمر۱۲۰۳۰۲۵
اصلاح شده با خرده لاستیک۱۰۰۳۵۲۰
نفت خام سنگین۹۰۵۰۱۵

مطالعه دیگری که در نوامبر ۲۰۲۵ منتشر شد، خواص قیر بازیافتی اصلاح‌شده با لاستیک خردشده را بررسی کرد. این تحقیق نشان داد که ترکیب‌های خاص قیر، چسبندگی و همبستگی را به شکل قابل توجهی بهبود می‌بخشند و منجر به مقاومت بیشتر در برابر شیارگذاری، آسیب ناشی از آب و تخریب سطح می‌شوند. پیامد بلندمدت این امر کاهش قابل توجه مداخلات تعمیر، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و عملکرد بهتر در مناطق پرترافیک یا مناطق با شرایط محیطی سخت است.


این یافته‌ها با تحقیقات قبلی که هزینه چرخه عمر روسازی را نسبت به کیفیت بایندر بررسی کرده بودند، همخوانی دارد. تحلیل‌های جامع نشان می‌دهد که بایندرهای با عملکرد بالا، شامل قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر و قیرهای سنگین ویژه، به‌طور مداوم فواصل بین تعمیرات را افزایش می‌دهند، دوام بالاتری در برابر ترافیک سنگین دارند و مقاومت بیشتری در برابر تغییرات حرارتی ارائه می‌کنند.

از منظر عملی، این یافته‌ها برای مدیران پروژه، مهندسان و پیمانکاران جهت بهینه‌سازی بودجه اولیه ساخت و هزینه‌های عملیاتی بلندمدت حیاتی هستند. اگرچه بایندرهای با عملکرد بالا ممکن است هزینه اولیه بیشتری داشته باشند، اما کاهش دفعات تعمیر، افزایش طول عمر روسازی و کاهش هدررفت منابع، مجموعاً بازده سرمایه‌گذاری قابل توجهی ارائه می‌دهد. علاوه بر این، انتخاب نوع قیر بر طراحی مخلوط آسفالت، روش‌های متراکم‌سازی، استفاده از افزودنی‌ها و روش‌های اجرایی تأثیر مستقیم دارد که همه این عوامل بر هزینه کلی پروژه اثرگذارند.
در مناطق با تغییرات شدید آب و هوایی یا بار ترافیکی سنگین، استفاده استراتژیک از قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر، تقویت‌شده با لاستیک خردشده یا دارای آسفالتین بالا اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. انتخاب بهینه بایندر تضمین می‌کند که ساختار روسازی در برابر انبساط و انقباض حرارتی و تخریب محیطی مقاومت کند و عمر طولانی‌تری داشته باشد و هزینه‌های مداخلات را به حداقل برساند.


علاوه بر این، نوآوری‌های پایدار در تولید قیر، مانند افزودنی‌های پلیمر دوستدار محیط زیست و فناوری‌های قیر بازیافتی، روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند. پذیرش این روش‌ها نه تنها عملکرد فنی را بهبود می‌بخشد بلکه فشارهای محیطی و مقرراتی را نیز مدیریت می‌کند و به پیمانکاران امکان می‌دهد پروژه‌های اقتصادی، مقاوم و سازگار با محیط زیست ارائه دهند.


در پایان، انتخاب نوع قیر یک اهرم استراتژیک در مدیریت بودجه ساخت و طول عمر زیرساخت‌ها است. رویکردی دقیق که محتوای پلیمر، روش‌های اصلاح بایندر، مبدأ نفت خام و تحلیل چرخه عمر طولانی را در نظر گیرد، می‌تواند منجر به کاهش قابل توجه هزینه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت و بهبود عملکرد پروژه‌ها در شرایط جغرافیایی و محیطی متنوع شود.