به گزارش دنیای نفت و قیر، مسکو بخش عمده‌ای از صادرات نفت کوره و وکیوم گازوئیل (VGO) خود را به مقاصدی در آسیا و خاورمیانه ارسال کرده است؛ زیرا محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی کشورهای غربی همچنان دسترسی به اروپا و دیگر بازارهای سنتی را محدود می‌کند.
از ابتدای سال ۲۰۲۳ که اتحادیه اروپا و گروهی از متحدان غربی واردات فرآورده‌های نفتی روسیه را ممنوع کردند، مسکو مسیرهای صادرات انرژی خود را تغییر داده و تمرکز ویژه‌ای بر بازارهای جنوب و غرب آسیا گذاشته است. در میان این بازارها، عربستان سعودی و هند به عنوان بزرگ‌ترین خریداران نفت کوره روسیه مطرح شده‌اند.
عربستان سعودی برای تأمین سوخت نیروگاه‌های برق خود به این فرآورده متکی است، به‌ویژه در دوره‌هایی که تقاضای مصرف برق به دلیل گرمای شدید بیابانی افزایش می‌یابد. این کشور با استفاده از نفت کوره ارزان‌قیمت وارداتی در تولید داخلی برق، بخش بیشتری از نفت خام خود را در ذخایر داخلی نگه داشته و برای صادرات خارجی آزاد می‌کند؛ رویکردی که فرصت‌های صادراتی آن را تقویت کرده است. آمارهای صنعتی نشان می‌دهد صادرات روسیه به عربستان در دوره اخیر حدود ۱.۱ میلیون تن متریک بوده که نسبت به ماه پیش اندکی کاهش داشته است.
هند اما واردات خود را به شکل قابل توجهی افزایش داده است. محموله‌های نفت کوره و VGO روسیه که به بنادر هند رسیده‌اند، به حدود ۶۰۰ هزار تن رسیده که نسبت به ماه قبل ۶۵ درصد رشد نشان می‌دهد. پالایشگاه‌های هندی معمولاً از این فرآورده‌ها به‌عنوان جایگزین‌های ارزان‌تر برای خوراک نفت خام استفاده می‌کنند. کارشناسان معتقدند جهش اخیر می‌تواند با شرایط بازار مرتبط باشد؛ از جمله کاهش فاصله قیمتی میان نفت خام اورال روسیه و برنت.
در بیشتر طول ماه ژوئیه، تخفیف سنتی اورال روسیه که آن را برای پالایشگران هندی مقرون‌به‌صرفه می‌کرد، به میزان قابل توجهی کاهش یافت. گزارش‌ها حاکی است که در محموله‌های اورال به مقصد هند برای تحویل در ماه اوت، اختلاف قیمت با نفت برنت به حدود ۱.۷۰ تا ۲ دلار در هر بشکه رسید؛ فاصله‌ای که از زمان آغاز جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۲ تاکنون بی‌سابقه بوده است. این تغییر انگیزه اقتصادی برای خرید مستقیم اورال را کاهش داد و واردات نفت کوره و VGO به گزینه‌ای مطلوب‌تر تبدیل شد.
با این جابه‌جایی‌ها، روسیه همچنان درآمدهای صادرات انرژی خود را از طریق تمرکز بر روابط استراتژیک با بزرگ‌ترین واردکنندگان منطقه در آسیا و خاورمیانه حفظ کرده و نقشه جدیدی از عرصه جهانی انرژی را که تحت تأثیر تحریم‌ها و تغییر الگوهای تجاری شکل گرفته، تثبیت می‌کند.
