نشریه تخصصی صنعت قیر و عوامل وابسته

مجله WPB شماره ژانویه

شماره ژانویه مجله دنیای نفت و قیر

همکاران

هند: انتقادها نسبت به برون‌سپاری آسفالت جاده‌ها با وجود راه‌اندازی کارخانه قیر گرم شهرداری

به گزارش دنیای نفت و قیر، با وجود راه‌اندازی کارخانه ارتقاءیافته قیر گرم شهرداری ناگپور در منطقه هینگنا، تصمیم دپارتمان عمران شهری برای برون‌سپاری پروژه آسفالت خیابان در منطقه شانتینیکِتان (واقع در ناحیه لاکشمی‌نگر) واکنش‌های انتقادی به‌همراه داشته است. ساکنان محلی که مدت‌ها خواستار تعمیر فوری این خیابان‌ فرسوده بودند، انتظار داشتند این پروژه با استفاده از تجهیزات جدید شهرداری انجام شود.

این کارخانه که با سیستم مدرن درام میکس مجهز به سوخت دیزل سبک (LDO) فعالیت می‌کند، اخیراً توسط کمیته‌ای از مهندسان شهرداری به‌عنوان واحدی کاملاً عملیاتی تأیید شده است. پس از بازرسی کامل، تمام اجزای اصلی آن، از جمله مخازن قیر، فیدرهای سرد، سامانه‌های کنترل و درام حرارتی، مطابق با مشخصات فنی ارزیابی شدند. در یک تست آزمایشی، قیر مخلوط تولیدشده از نظر کیفیت تأیید شد و تنها ایراد جزئی صدای زنجیر درام حرارتی نیز با روان‌کاری برطرف شد.

با وجود این عملکرد مطلوب، اداره عمران اقدام به برگزاری مناقصه‌ای به ارزش حدود ۲۴.۷۳ لک روپیه برای واگذاری پروژه آسفالت به پیمانکار خصوصی کرده است؛ تصمیمی که بار دیگر مسائلی درباره کارآمدی مدیریت شهری و پاسخ‌گویی به شهروندان را مطرح می‌کند. بسیاری از ساکنان بر این باورند که چنین تصمیماتی هدف سرمایه‌گذاری در تجهیزات داخلی برای افزایش شفافیت و صرفه‌جویی را زیر سوال می‌برد.

یکی از مسئولان شهرداری با اشاره به نمونه‌ای مشابه گفت که پارسال پروژه آسفالت یک مسیر ۷۰۰ متری در منطقه مانیش‌نگر با استفاده از کارخانه قدیمی قیر گرم تنها با ۳۵ لک روپیه انجام شد، در حالی که پیمانکاران خصوصی برای همان کار رقم‌هایی بالغ بر ۱.۵ کرور پیشنهاد می‌دادند. کارخانه فعلی به‌منظور جبران همین تفاوت هزینه و تضمین کیفیت، پیش از مهلت مقرر آماده بهره‌برداری شد.

در یک بررسی پیش از شروع فصل باران، دپارتمان قیر گرم شهرداری حدود ۵۰۰ چاله و بیش از ۱۵۰ مسیر فرسوده را در ۱۰ ناحیه شناسایی کرد. با این حال، هیچ‌کدام از دفاتر ناحیه‌ای هنوز فهرست دقیق مسیرهای آسیب‌دیده و چاله‌ها را ارائه نداده‌اند که این مسئله روند تعمیرات هماهنگ را مختل می‌کند.

این تناقض میان ظرفیت‌های موجود در شهرداری و ادامه اتکا به پیمانکاران خصوصی، نگرانی‌هایی جدی درباره برنامه‌ریزی شهری و نحوه استفاده بهینه از منابع عمومی به‌وجود آورده است.