به گزارش دنیای نفت و قیر، با توجه به نوسانات سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های جهانی ناشی از محدودیت‌های کلان اقتصادی و تنگناهای مالی دولت‌ها، صنعت قیر در نقطه‌ای حساس قرار گرفته است که نوآوری فناورانه و آینده‌نگری استراتژیک برای تمامی فعالان زنجیره تأمین به امری حیاتی تبدیل شده است. تحولات سال ۲۰۲۵ نشان داد که روش‌های سنتی خرید، ذخیره‌سازی و قیمت‌گذاری دیگر برای عبور از شرایط ناپایدار بازار کافی نیستند. فناوری‌های نوظهور، از پیش‌بینی تقاضای مبتنی بر هوش مصنوعی گرفته تا لجستیک خودکار و تولید آسفالت اصلاح‌شده با پلیمر، نحوه مدیریت ریسک، بهینه‌سازی عملیات و پیش‌بینی تغییرات بازار توسط تولیدکنندگان، تجار و پیمانکاران را متحول کرده است.
در حوزه مدیریت زنجیره تأمین، تحلیل‌های پیش‌بینی پیشرفته اهمیت حیاتی پیدا کرده‌اند. شرکت‌ها با بهره‌گیری از داده‌های گسترده در مورد زمان‌بندی پروژه‌های راه‌سازی، شرایط اقلیمی منطقه‌ای و نوسانات قیمت نفت خام، اکنون می‌توانند افزایش تقاضا و کمبود عرضه را با دقت بی‌سابقه پیش‌بینی کنند. این تغییر فناورانه با نوآوری در زیرساخت‌های ذخیره‌سازی همراه است؛ با ایجاد ذخایر استراتژیک و استفاده از مخازن مدولار، پاسخ سریع به اختلالات ناگهانی یا گلوگاه‌های منطقه‌ای ممکن شده است. همچنین استفاده از شبکه‌های توزیع خودکار، شامل بهینه‌سازی مسیر ناوگان تانکر با کمک هوش مصنوعی و ردیابی دیجیتال محموله‌های آسفالت، موجب افزایش قابلیت اطمینان تحویل و کاهش هزینه‌های عملیاتی شده است. یکپارچه‌سازی فناوری بلاک‌چین برای شفافیت قراردادها و امنیت معاملات، به‌عنوان ابزاری مکمل در تثبیت عملیات تجاری مطرح شده است.
همزمان با پیشرفت‌های عملیاتی، نوآوری در محصولات نیز سرعت گرفته است. استفاده از قیر اصلاح‌شده با پلیمر (PMB) و فناوری آسفالت سرد که مصرف انرژی را کاهش داده و عملکرد مواد را بهبود می‌بخشد، به‌ویژه در مناطقی با مقررات زیست‌محیطی سخت‌گیرانه، به‌طور گسترده پذیرفته شده است. این نوآوری‌ها نه تنها طول عمر آسفالت را افزایش می‌دهند و هزینه نگهداری را کاهش می‌دهند، بلکه امکان سازگاری با تنش‌های اقلیمی مانند تغییرات شدید دما و بارش سنگین را فراهم می‌کنند. شرکت‌هایی که این تغییرات فناورانه را پذیرفته‌اند، هم از نظر سهم بازار و هم از نظر مقاومت در برابر شوک‌های اقتصادی و مقرراتی آینده، در موقعیت برتری قرار دارند.
پیش‌بینی جامع برای ۶ تا ۱۲ ماه آینده نشان می‌دهد که تعامل پیچیده‌ای میان محدودیت‌های عرضه، الگوهای تقاضا و متغیرهای کلان اقتصادی در جریان است. فشارهای تورمی در اقتصادهای توسعه‌یافته و در حال توسعه، بودجه‌های زیرساخت را تحت تأثیر قرار داده و موجب تأخیر یا کاهش پروژه‌های راه‌سازی شده است. همزمان، نوسانات بازار نفت خام، تحت تأثیر تنش‌های ژئوپلیتیکی و تعدیل تولید اوپک‌پلاس، فشار بر قیمت قیر وارد کرده و رابطه سنتی آن با مشتقات نفتی را کاهش داده است. تحلیل سناریوها نشان می‌دهد که در حالی که عرضه ممکن است نسبتا ثابت باقی بماند، روان‌شناسی بازار به سمت احتیاط پیش می‌رود و تجار و پیمانکاران استراتژی‌های خرید خود را برای کاهش ریسک مالی تعدیل می‌کنند.
پیامدهای مالی این تحولات عمیق است. طولانی شدن شرایط پرداخت، افزایش ریسک نکول و بالارفتن هزینه‌های هجینگ، از چالش‌های کلیدی برای فعالان بازار به شمار می‌آید. فاصله بین قراردادهای نقدی و آتی در چند مرکز آسیایی و خاورمیانه افزایش یافته و نشان‌دهنده افزایش ریسک ادراک‌شده است. مدیران سبد و میزهای معاملاتی توصیه می‌شوند از مکانیزم‌های هج پویا بهره بگیرند، ذخایر استراتژیک داشته باشند، منابع تأمین را متنوع کنند و شاخص‌های کلان اقتصادی مانند نوسانات ارز، روند تورم و تخصیص بودجه زیرساختی دولت‌ها را دقیق رصد نمایند.
این اقدامات پیشگیرانه به حفظ حاشیه سود، کاهش اختلالات عملیاتی و تصمیم‌گیری بهتر در شرایط عدم قطعیت کمک می‌کند.
در نهایت، بازار جهانی قیر در حال عبور از مرحله‌ای تحول‌آفرین است که در آن سازگاری فناورانه، تحلیل پیش‌بینی و آینده‌نگری استراتژیک دیگر اختیاری نیست، بلکه ضرورت دارد. همگرایی نوآوری عملیاتی، توسعه محصول و آگاهی از متغیرهای کلان، رهبران بازار در سال ۲۰۲۶ را شکل خواهد داد و آن‌ها را برای بهره‌برداری از فرصت‌های نوظهور و مواجهه با چالش‌های اجتناب‌ناپذیر آماده می‌کند. آسفالتی که در زیرساخت‌های جهانی به‌کار می‌رود، دیگر صرفاً یک کالا نیست؛ بلکه آینه‌ای از مقاومت اقتصادی، کارآمدی سیاست‌های مالی و نوآوری فناورانه است و معیاری ملموس برای سنجش آینده‌نگری و برتری عملیاتی بازار ارائه می‌دهد.
